‘Ik ben er niet rijk van geworden, maar wel gelukkig’

Corona gooide lange tijd roet in het eten, maar op woensdag 9 september hadden leden van De Maatschappij Drechtsteden weer de mogelijkheid een lunchbijeenkomst te bezoeken. Een kleine, enthousiaste groep maakte van de gelegenheid gebruik en ontmoette elkaar coronaproof bij koffiecorner Hartje Stad. Eigenaresse Roely Bartelts zorgde voor een hapje en drankje en deed bevlogen uit de doeken wat haar visie op ondernemerschap is, in goede én slechte tijden.

Bartelts komt uit een ondernemend gezin, heeft het vermogen om in kansen te denken, beschikt over lef en creativiteit en netwerken lijkt haar tweede natuur te zijn. Bovendien is ze niet iemand die bij de pakken neerzit bij de eerste de beste tegenslag. Niet toen de projectontwikkeling in eigen beheer van het winkelpand aan Vriesestraat 16, met een oppervlakte van 430 vierkante meter, en acht bijbehorende appartementen qua oplevering zo’n beetje samenviel met de start van de financiële crisis in 2008. En evenmin toen corona om de hoek kwam kijken. “Over dat eerste: tot 2013 stond de boel hier leeg. Uiteindelijk ben ik actief op zoek gegaan naar ondernemers, voor een soort ‘vershoekconcept’. Zelf begon ik er een koffiecorner bij. Het had leuke kanten, maar was in de praktijk vooral ook heel complex. Ik was ondernemer en verhuurder tegelijk. De ene ondernemer vond het te koud in het pand, de ander te warm. Ook ontstonden er discussies over overlap in productaanbod. Gewoon veel gedoe, waardoor het uiteindelijk beter was om alleen door te gaan. Zo is Hartje Stad ontstaan: een koffiecorner, lunchroom en activiteitencentrum ineen.

Al doende leerde Bartelts en altijd bleef zij oog houden voor de wereld om haar heen. “Bij het Da Vinci College zette ik een samenwerking op met de opleiding ‘retail’. Jongeren kunnen van ons leren, maar andersom net zo. We hebben hier twee keer een conceptstore gehad, gecreëerd door de jeugd. Erg leuk, maar we hebben ook heus weleens met de koppen tegen elkaar gestaan. Dat hoort erbij. We zijn zelf ook allemaal 16 jaar geweest.”

Waar de jongere generatie vanwege de coronapandemie ineens niet meer naar school kon, had de hele situatie uiteraard ook veel invloed op ondernemers. “Die persconferentie van half maart waarbij werd aangekondigd dat alle horeca dezelfde dag nog om 18.00 uur moest sluiten kwam wel even binnen. Dat betekende dat Hartje Stad ook op slot zou gaan. Vrijwel meteen kreeg ik het idee om dan maar marktkooplui te helpen, die vanwege de abrupte afgelasting van de weekmarkt ineens zonder inkomsten dreigden te raken. Ik heb veel vierkante meters, dus dat zou wellicht uitkomst kunnen bieden. Ik ben gaan mailen en binnen de kortste keren hadden we op een veilige, verantwoorde manier de zaak ingericht. Bloemen, etenswaren: het was allemaal te koop. Zelf bood ik nog koffie to go en brood aan. Iets is beter dan niets. Ik probeer niet te vechten tegen veranderingen, maar ze te omarmen. Na zeven weken keerde de weekmarkt weer terug en konden marktkooplui de straat weer op. Tot die tijd heb ik ze willen helpen waar mogelijk. Ik ben er niet rijk van geworden, maar wel gelukkig. De saamhorigheid, het met elkaar de schouders eronder zetten: daar wordt niemand slechter van.”